Publicado o

Publicado o

Román Raña presenta este xoves 14 en Librouro de Vigo a súa antoloxía poética do ano 2020

Román Raña Lama oi o encargado de realizar en 2020 a antoloxía que anualmente publica Chan da Pólvora da poesía galega e que este xoves, día 14 de marzo, se presenta no espazo de Librouro, en Vigo (rúa Eduardo Iglesias, 12) a partir das oito da tarde. No volume, titulado A poesía das diversidades (Os poemas que lemos en 2020) e incluído na colección Sentulo, Raña Lama non só se enfronta a unha visión global do panorama poético e antologa os libros que máis lle interesaron dos aparecidos en 2020, senón que engada unha anlaise singular de cada un dos títulos seleccionados. O resultado é unha proposta ampla e riquísima onde se subliña o avance da diversidade na esculca da linguaxe poética. Libros coma este, de crítica literaria e tamén de difusión, supoñen unha achega crucial para a literatura.

Publicado o

Tres poetas en estado de plenitude: Antom Fortes, Genaro da Silva e Luís López Alonso

(Imaxe recreada dunha fotografía de Rafael Mallo)

Son tres poetas en estado de plenitude. Tres poetas amigos e unidos polo colectivo das Lupercais de Lugo. Tres poetas que exploran novas latitudes, cada un nunha dimensión singular, sexa coa ironía escéptica de Genaro da Silva, a nostalxia decadentista de Antom Fortes ou a conceptualización radical de Luís López Alonso. Chan da Pólvora une os seus destinos publicando a un tempo, e dentro da colección Sentulo, os seus traballos, que se unen ao volume colectivo das Lupercais aparecido o pasado ano. Os tres títulos que conforman esta entrega son Trânsito de Fortes, Gacela de Da Silva e Salífero de López Alonso, que se reedita agora coas fotos de Rafael Mallo, realizadas para o orixinal pero ata agora inéditas. Os libros preséntanse simultaneamente este venres 1 de marzo na Casa D’Agua de Lugo (Rúa do Miño, 30) nun acto que comezará ás oito da tarde.

Continúe lendo Tres poetas en estado de plenitude: Antom Fortes, Genaro da Silva e Luís López Alonso

Publicado o

Pallarés e Eva Veiga presentan o 22 en Compostela e o 29 na Coruña a súa antoloxía de Luísa Villalta


Así vou eu, formando parte
, a antoloxía poética de Luísa Villalta que realizaron Eva Veiga e Pilar Pallarés, preséntase este xoves día 22 na libraría Pedreira de Compostela, nun acto que comezará ás oito da tarde. O libro tamén se presentará uns días despois na Coruña. Será en Portas Ártabras, o espazo propio da asociación de Amigos dos Museos, o 29 de febreiro, tamén ás oito da tarde. Poucas figuras da literatura galega contemporánea gozan dunha admiración semellante á de Luísa Villalta, poeta de sensibilidade apaixoada que nos deixou unha traxectoria marcada pola busca da verdade.

Así vou eu, formando parte non é só unha antoloxía que percorre a obra de Luísa Villalta para amosar as súas vertentes máis intensas, senón tamén un cofre que contén inesperados tesouros. Durante meses –antes incluso de acordar a RAG dedicarlle a Villalta o Día das Letras Galegas– Pallarés e Veiga adentráronse no complexo mundo simbólico da autorta para amosalo no seu manto esplendente, por momentos sobrecolledor pero sempre fiel aos principios éticos que defendía.

O libro inclúe, ademais da escolma, senllos textos das antólogas onde analizan, de maneira singularizada, os poemarios de Villalta ou despexan nun marco teórico a súa pulsión creadora. Da propia villalta aparecen tamén pezas documentais que axudan a comprender as raíces da súa obra.


 

Publicado o

Oriana Méndez, Xosé Maria Álvarez Cáccamo e Reixa presentan os seus libros na Coruña e en Vigo

Oriana Méndez, Xosé María Álvarez Cáccamo e Antón Reixa presentan estes días en distintas cidades de Galicia os seus máis recentes poemarios, chairas sucesións, A liña da vida e 2ª man, publicados por Chan da Pólvora.

Oriana Méndez estará este xoves 25, a partir das sete da tarde, na libraría Moito Conto da Coruña, acompañada por Dores Tembrás. Elas dúas, xunto ao editor Anton Lopo, falarán de chairas sucesións, un poemario onde a chaira –o encontro– adquire unha forma propia e exenta, acrisolada tamén, que é a deste libro obsesionado co plano poético das cousas.

Pola súa banda, Xosé María Álvarez Cáccamo presenta A liña da vida no espazo Discos Río Lagares de Vigo o vindeiro xoves día 1 de febreiro, nun faladoiro onde participan Xavier Queipo –un dos impulsores deste espazo alternativo– e o propio Lopo. O acto comezará ás oito oito da tarde no número 16 da rúa Falperra.

Antón Reixa, por último, achegará o xoves 8 de febreiro á Coruña –tamén na libraría Moito Conto– a súa performance Acción anakoluto, que lle serve de tarxeta de presentación a 2ª man, libro no que esta performance está documentada, canda outros textos. Será a partir das sete da tarde coa compaña de Sol Mariño.


 

Publicado o

‘Así vou eu, formando parte’, o libro que nos descubre as novas vertentes de Luísa Villalta

Poucas figuras da literatura galega contemporánea gozan dunha admiración semellante á de Luísa Villalta, poeta de sensibilidade apaixoada que nos deixou unha traxectoria marcada pola busca da verdade. Eva Veiga e Pilar Pallarés, que a trataron en vida e son entusiastas da súa obra, esculcaron nos libros publicados pola autora e ofrécennos a lectura novidosa, profunda e reveladora dunha muller que viviu con compromiso a plenitude do seu corpo e da enerxía intelectual [Na imaxe, Villalta retratada por Xoán Piñón nun concerto do grupo Escaino].

Así vu eu, formando parte non é só unha antoloxía que percorre a obra de Luísa Villalta para amosar as súas vertentes máis intensas, senón tamén un cofre que contén inesperados tesouros e que Eva Veiga nos ofrece xunto a Pilar Pallares con toda a súa xenerosidade. Durante meses –antes incluso de acordar a RAG dedicarlle a Villalta o Día das Letras Galegas– Pallarés e Veiga adentráronse no seu complexo mundo simbólico para amosalo no seu manto esplendente, por momentos sobrecolledor pero sempre fiel aos principios éticos que defendía.

O libro, que chega estes días ás librarías, inclúe senllos textos das antólogas onde analizan, de maneira singularizada, os poemarios de Villalta ou despexan nun marco teórico a súa pulsión creadora. Da propia autora aparecen tamén pezas documentais que axudan a comprender as raíces da súa obra.

Luísa Villalta foi un alustro que cruzou o tránsito de dous séculos e nos deixou unha poesía atravesada pola busca da verdade na palabra. Entrou na arte a través da música pero “un día” decidiu anoar as cordas do seu violín –era unha experta instrumentista– e fuxiu dos palacios como as princesas para adentrase no bosque, acirrada pola “necesidade de coñecer”. Así vou eu, formando parte, título que fai referencia a unha das frases da autora, é unha secuencia de lectura nova sobre a poesía rebelde de Luísa Villalta e, ao mesmo tempo, unha mirada documental sobre os seus procesos de liberade creadora. Estamos ante unha poesía que lle esixe a cada poema algo máis alá do pensado.

Luísa Villalta

Luísa Villalta (A Coruña, 1957-2004) iniciouse como violinista na Orquetra de Santiago de Compostela, pero non tardou en interesarse polas posibilidades sonoras da literatura e da filosofía. O seu primeiro poemario, Música reservada (1991), inciouna na poesía. Logo virían unha serie de obras que alternan a experimentación teatral coas esculcas narrativas e unha poderosa capacidade para a escita ensaística. Ruído (1995), En concreto (2004) ou o póstumo Papagaio (2006) son algúns dos títulos dos poemarios que publicou.

Eva Veiga e Pilar Pallarés

Eva Veiga (Ombre-Pontedeume, 1961) iniciouse na poesía con Fuxidíos (1993), libro ao que seguiron Desconcerto (2006), A distancia do tambor (2014), Soño e vértice (2016), Silencio percutido (2016) ou Quérote canto, xunto a Baldo Ramos (2020). Forma parte do Grupo Ouriol, co que realiza desde o ano 2002 diferentes espectáculos multidiscipinares. Actriz e guionista, protagonizou o filme A cicatriz branca, de Margarita Ledo.

Pilar Pallarés (Culleredo, 1957) converteuse desde os seus dous primeiros libros, Entre o lusco e fusco (1979) e Sétima soidade (1983), nunha figura referencial da poesía galega, posición que revalidaron propostas como Livro das devoracións (1996) ou Leopardo son (2011). Máis recentes son Tempo fósil (2018), a antoloxía de Ricardo Carvalho Calero Beleza, verdade ou o libro de poesía para crianzas Unha boa gatucada!.


 

Publicado o

Román Raña recolle a poesía das diversidades que chegaron ás librarías en 2020

Román Raña encargouse de realizar en 2020 a antoloxía que anualmente publica Chan da Pólvora da poesía galega. O proxecto, que quedou conxelado polas circunstancias da pandemia, recuperámolo agora e, ademais, dámoslle ao traballo a forma de libro e non unicamente de edición dixital. As características da entrega realizada por Román Raña non son para menos: o autor e crítico non só se enfronta a unha visión global do panorama poético e antologa os libros que máis lle interesaron dos aparecidos en 2020, senón que engade unha análise singular de cada un dos títulos seleccionados. O resultado é unha proposta ampla e riquísima onde se subliña o avance da diversidade na esculca da linguae poética, de ai o título A poesía das diversidades (Os poemas que lemos en 2020). Libros coma este, de crítica literaria e tamén de difusión, supoñen unha achega crucial para a literatura.

Continúe lendo Román Raña recolle a poesía das diversidades que chegaron ás librarías en 2020