Chan da Pólvora Editora acaba de poñer nas librarías Álbum da cuarta dimensión, unha provocadora aposta de Carlos Lema pola materialidade da poesía. Lema liga a poesía aos esforzos relacionados coa eufonía ou coa súa buscada ausencia, coa orde das palabras, co ton, coa altura e coa dicción. “Mesmo no nivel mínimo da articulación fónica, a poesía é algo material”, asegura o poeta sobre a súa posición respecto da creación poética. Continúe lendo Chega ás librarías ‘Álbum da cuarta dimensión’, a sorprendente voz de Carlos Lema
Ese tépedo vento que pasa sobre o mundo permitiulle a Carlos Penela gañar por segunda vez o Premio Eusebio Lorenzo Baleirón, que no 2000 obtivera con Acaso inverno ao tempo que confirmou a súa traxectoria como unha das voces de maior recoñecemento entre os xurados galegos. Agora, en Ese tépedo vento que pasa sobre o mundo proponnos revisitar os lugares, feridas e liñas de fuga que caracterizaron a súa produción anterior, ofrecendo ao tempo un mapa interior da súa escrita actual. O poema condénsanse pero tamén se converte nunha paisaxe de maior peso narrativo, cunha linguaxe, marcada pola vontade do rigor e da honestidade, que lle permite sortear a devastación do tempo. O libro proponnos revisitar os lugares, feridas e liñas de fuga que caracterizaron a sea produción anterior, ofrecendo ao tempo un mapa interior da súa escrita actual. Ese tépedo vento que pasa sobre o mundo aparece publicado na colección ELBa [acrónimo de Eusebio Lorenzo Balearón], que comparte Chan da Pólvora Editora co Concello de Dodro. Unha proposta de descubrir a poesía cando se logra ir máis alá das fronteiras impostas pola linguaxe caduca do presente. 
Tras case dez anos de silencio, Pilar Pallarés regresa á poesía e faino cun libro sensacional, Tempo fósil, que lle valeu xa o Premio da Crítica Española e o Premio Nacional de Poesía. Tempo fósil sacode e emociona a partes iguais, escrito coa contundencia e eficacia dunha das autoras máis admiradas de Galicia. Pallarés comezou a escribir Tempo Fósil a finais de 2011, cando a ampliación do aeroporto de Alvedro levou por diante a casa familiar, que o seu pai construíra coas propias mans. O libro medrou arredor da destrución do lugar, da familia e da imposibilidade de deixar pegadas indelebles. Máis que unha indagación na nostalxia, estamos ante un libro sobre o tempo, obsesión dunha autora que contempla e sente a aniquilación como extinción colectiva. 
Pau Vadell, a voz máis admirada da poesía balear, chega por vez primeira ao galego da man de Chan da Pólvora Editora e con tradución do tamén poeta Gonzalo Hermo. O libro, titulado Coas costas dobradas (Esquenes vinclades), converteuse nunha referencia actual ao conseguir un dos máis prestixiosos galardóns da lingua catalá, o dos Xogos Florais de Barcelona, no ano 2017. Trátase dunha aposta de Chan da Pólvora por un poeta que ensaia novas formas de enfrontarse ao eu e á colectividade, cunha lingua poderosa e un verso aceirado, onde o brillo é tan intenso como a súa contundencia. Coas costas dobradas agroma nos intersticios dunha realidade onde o desexo é o único código de comunicación posible. Escrito con paixón, co sangue a vibrar e a pel estremecida, este libro explora a experiencia dunha Mallorca xentrificada onde, con todo, aínda é posible admirar a beleza dun ceo estrelado en Calonge, o mar batendo contra os cons unha tarde de vento. Vadell foi gañador con este libro do prestixioso premio Jocs Florals de Barcelona en 2017, que o confirmou como un dos nomes imprescindibles da nova poesía en catalá. 
