Lupercais [Unha antoloxía posible]

Dende a rotura de clixés e unha poesía máis achegada ao eu propio de Antom Fortes, ou a actual, por veces humorística e sempre intelixente voz de Lois Pérez, até o hermetismo de Luís López Alonso ou a poesía ontolóxica de Abraham Pérez. Pasando pola sorprendente beleza nas coidadas verbas da madrileña Sara Plaza, que adoptou o galego como a súa propia lingua ou a expresión volcánica de María Grandío ou Mónica Caldeiro. E máis elementos discordantes nesta resonancia de voces. Dende o traballo de ourive, coidadoso e preciso de Luís Valle, á voz que se agranda no territorio mítico do Fornelos de Xerardo Quintiá. E como non, a mística dun “aquí” posíbel milagreiro de Nieves Neira, perante a mística imposíbel das flores negras de Genaro da Silva e os soles negros de Miguel Ángel Curiel.

Cos mesmos vimes cos que se foi tecendo a urda amigábel entre esta ducia de vates, trámase este libro posíbel, convidando á descuberta desta heteróclita panoplia de voces. po poema, ensaio e diario de viaxe, un texto desbordante que adopta a forma do pensamento que poda contelo.

---

Abraham Pérez

Abraham Pérez (Lugo, 1990) é autor de Fragmento/Creba (editorial galaxia, 2020), unha teoría para os espectros (2o Premio no III Certame de Poesía Torre de Caldaloba. Toxosoutos, 2021) e O corpo transparente das horas (editorial Galaxia, 2022). No ano 2021 acadou o accésit no XXV Certame Francisco Añón de Poesía. Os seus poemas apareceron publicados en revistas especializadas como Grial, Dorna: expresión poética galega, Luzes ou Xistral. 

 

Luís Valle

Luís valle (Lugo, 1977), poeta. No 2001 publicou Zigurat (scio), composto polos libros Jano, Jethro en Irán, Poemas para el silencio e Inacabado. Logo viñeron Epitafio y corona para Manuel Quiroga (Luna Libros, 2007), A caída (Pen Clube, 2009), Fedor (sotelo Blanco, 2011), Caderno do mendigo (Bar- bantesa, 2011), As cicatrices do Sol (sotelo Blanco,2015), Trona, o merlo (Barbantesa, 2015), Para que eu beba (Barbantesa, 2017), Óstraka (galaxia, 2019), Causa de nieve (amargord, 2021) e Alianza (Barbantesa, 2022). Vinte e cinco anos de escrita lírica pola que obtivo abondosos galardóns e recoñece- mento crítico. 

 

Mónica Caldeiro

Mónica Caldeiro naceu en Barcelona en 1984, mais ten as súas orixes en Santo Estevo de Folgosa, O Corgo. Considérase unha poeta translingua para a que non existe feito poético posíbel sen risco nin pensamento. É autora de Accident(ade)s de crema(r): 1 poema (Ril Editores, 2023), Latitud Sur (Varasek Ediciones, 2021), Avispero (Varasek Ediciones, 2019), La música de los planetas (Ya lo dijo Casimiro Parker, 2015) e Vaginas, cartografías y asteroides (Editorial Isla Negra, 2013). Ademais de poeta, exerce a profesión de tradutora médica e literaria. 

 

Antom Fortes

Antom Fortes Torres (Sarria, 1957) é catedrático de Língua e Literatura. estudou filologia românica, hispânica e galego-Portuguesa na Universidade de Santiago de Compostela, e foi professor até o 2017, ano da sua jubilação. escritor de poesia, literatura infantil e juvenil, tradutor e guionista, formou parte do grupo poético Círculos Líticos de Lugo. Animalista, apólida, guei, libertário e lusista, adora Celan e os poetas do P: Pallarés, Pato, Pereiro, Pexegueiro, Pimentel… Integram a sua obra peças como Figuras masculinas de meiocorpo (ed. Espiral Maior, 1997, Prémio Legais 2011; ed. Chan da Pólvora, 2020), Sexto Fetiche (edição de autor, 2001), Caderno do animalista (ed. oQo, 2008), Fume (ed. oQo, 2008), Á sombra dos anacárdios (ed. oQo, 2010), Ânsia (Balbucios) (edixital, 2010), Ofelia sem dô (eds. Belén Bouzas gorgal e armando requeixo, v Prémio de Poesia manuel Leiras Pulpeiro), e Gris cinza / barbárie, crisântemos e um Urbano Lugrís (ed. Através, 2021). Participou nas obras coletivas O segredo da lanterna verde (Xunta de Galiza, 2009), A cidade na poesia do século XXI (ed. Toxosoutos, 2012), Dez anos de poesia nas Pontes (galebook, 2013) e 150 Cantares para Rosalía de Castro (Libro eletrônico, 2015). 

 

Sara Plaza

Sara Plaza (Bustarviejo, Madrid, 1972) escribe sen retirar a man: tomada da dun regato que non dá de beber ó canto dos grilos, e enredados os dedos na tenra sombra do berceo. E así como escribe camiña, tratando de non deixar pegada, confiando en que a borre o murmurio da auga que cingue Lugo. 

 

Xerardo Quintiá

Xerardo Quintiá nace en Friol, no ano 1970. Poeta, narrador e autor de literatura xuvenil e infantil. En 1984 trasládase a Lugo para realizar estudos de Bacharelato, cidade na que reside dende entón. Está casado, ten un fillo e traballa como axente comercial. Como poeta ten publicado Ailalalalelo de auga (Do4 Edicións, 2001); Poesía en ruta, premio Fermín Bouza Brey, (Espiral Maior, 2007), FORNELOS & FORNELOS: primeira fundación (Premio Fiz Vergara Vilariño, Espiral Maior, 2011). FORNELOS & FORNELOS: segunda fundación (Premio Eusebio Lourenzo Baleiron. Sotelo Branco, 2016); FORNELOS & FOR– NELOS: terceira fundación (Premio Lueiro Rey. Xerais, 2019). Derradeira obra de Dosinda Christensen (Premio Concello de Vilalba 2020. Editora Alvarellos, 2020). En 2021, como membro do Colectivo Maiakovski, publica Intimidación, en edicións Xerais de Galicia. 

 

Lois Pérez

Lois Pérez (1979) é mestre, escritor e contador de historias. no eido da dramaturxia gañou o Premio de teatro radiofónico da Radio Galega (2008), coa obra Saltimbanqui, dirixida e adaptada por Quico Cadaval. Premio arRi[t]mar 2018 de poesía ao mellor poema escrito en lingua galega por “Blues do rei Bergman=B.B. King”, Premio Agustín Fernández Paz de literatura xuvenil pola novela A gruta da Torre (Xerais, 2022) e Premio Raíña Lupa de literatura xuvenil por A tribo do mar (Xerais, 2023). É membro do Comité de redacción da revista Luzes. 

 

Maria Grandío

María Grandío Montes (Lugo, 1982) é licenciada en filoloxía Hispánica e IUnglesa e doutora en teoría da Literatura e Literatura Comparada pola USC. Actualmente é docente de secundaria no IES Pedregal de Irimia de Meira. Forma parte do colectivo microefectos dramatúrxicos, onde escribe, dirixe e actúa en pezas teatrais breves, algunhas delas recollidas na publicación colectiva Microefectos Dramatúrxicos (Laiovento, 2017). É, así mesmo, integrante da asociación de artes escénicas 3monos e cofundadora, xunto a nieves neira roca, da asociación ámboa editorial. 

 

Genaro da Silva

Genaro da Silva Méndez nace en Mourente, Pontevedra, en 1980, aínda que dende hai case lustro e medio vive en Lugo. é doutor en Biodiversidade e Ecosistemas e traballa en proxectos de conservación, especialmente con insectos e vexetación. Publicou, entre outros Lahdnets (ejemplar único, 2018), Flor Negra (Chan da Pólvora, 2018), O pintor cego (officium Lec- tionis, 2021) e en 2015 o libro-catálogo Esguello (fundación Cuña-Casasbellas), con poemas seus e cadros de Carolina Munaiz. Colaborou con máis artistas doutras disciplinas, como na obra colectiva Artefactos (2005), no proxecto poético-sonoro Conversacións con oOgro (2006) ou a peza Imst, co compositor Juan Lois, estreada en 2008, alén de aparecer nalgunhas revistas e antoloxías. É editor e tradutor na revista e páxina www.tr3sreinos.com. 

 

Luís López Alonso

Luís López Alonso naceu en Sarria o día de Rosalía de Castro de 1977. Actualmente, traballa como investigador e profesor do departamento de tradución e Lingüística Xeral na Univesidade de Vigo após exercer durante varios lustros como boticario na Pobra de San Xiao, en Láncara. No ámbito da poesía, cómpre salientar, entre outras, Presal (2019, Xerais/Uvigo) e Salífero (2020, Urutau), ademais da peza multidisciplinar baseada neste último poemario e creada en colaboración co fotógrafo e artista visual Rafael Mallo, Salífero opus #. 

 

Nieves Neira

Nieves Neira Roca naceu en Lugo no ano 1983 e nesta cidade traballa no xornalismo, ámbito no que levou o premio Johán Carballeira. Publicou o poemario Neve de agosto (Chan da Pólvora, 2022) e é coautora de O feitizo de Maruja Roca (A Central Folque, 2020). Colabora con artistas como Carla An- drade (Geometría de ecos, Cando os ollos non bastan), sabela mendoza (Dedicatoria), Luís López Alonso (Salífero opus 4), Olalla Caamaño e Cris Vilariño (Trenza) e Rafael Mallo (Tor- nasol), así como coas integrantes da asociación de artes escénicas 3monos, coas que mantén unha intensa amizade creativa. é estreita colaboradora da fundación Uxío Novoneyra e tamén participa do espaço Llansol, en Lisboa, autora da que coeditou Fulgor. Lectura danzada de Maria Gabriela Llansol (ámboa, 2019). 

 

Miguel Ángel Curiel

Miguel Ángel Curiel naceu en Korbach, Alemaña, e criouse entre Jaraíz e Talavera. Gañador de numerosos premios de poesía, é autor de máis de unha ducia de libros entre os que salientan Diario de la luz (dvd, 2008; Premio Ciudad de Mérida), Astillas (Calambur, 2013) ou Trabajos de ser sólo hierba (Los Libros del mis- sissippi, 2021). Dende 2009 escribe un diario fragmentario que vai me-drando co nome de Luminarias. En Eulalia (Amargord, 2021) compila os seus poemas de 2000 a 2020 despois dun insistente traballo de reescritura e pulido. Vive en Lugo hai máis de vinte anos, onde ademais de poeta é gravador.