nós outras, de Marica Campo e Menchu Lamas, entrou en imprenta. Trátase do novo título da colección Udra de poesía para nenas e menos, que nesta a súa segunda entrega aposta por un libro de cores e de valores. nós outras plasma o encontro de dúas creadoras que traballan desde distint as latitudes expresivas pero que desenvolveron posturas concorrentes de rebeldía e intensidade emocional. Nese encontro, as mans están abertas para ofrecer territorios comunais, ámbitos de intercambio, paisaxes que retratan a beleza e a complexidade de cada persoa. nós outras trata de afianzar nos nenos e nas nenas a idea de que non hai desculpas para a marxinación ou o acoso escolar. A raza, a condición social, as características físicas ou mentais, os xeitos de amar ou a procedencia xeográfica son a forza que nos une, un patrimonio compartido. Ao cabo, nós outras propón unha viaxe extraordinaria e fermosísima pola diversidade do mundo e a igualdade do ser humano. A primeiros de novembro o libro estará xa dispoñible na tenda desta web e nas vosas librarías de referencia.
Mes: Outubro 2020
“Unha pequena, exquisita alfaia”
“O primero que chama a atención deste libro é o seu estupendo aspecto. Poucas edicións tan fermosas e coidadas como as da madrileña papelesmínimos, que nesta ocasión se alía coa galega Chan da Pólvora, que tampouco queda atrás, para ofrecerlle ao lector unha pequena, exquisita alfaia. A elegancia é norma, si, e, con ela, a sobriedade, o único luxo que un entende”. Así comeza o poeta e crítico Álvaro Valverde o seu artigo sobre En las ciudades / Nas cidades / Herietan, unha antoloxía da poeta en éuscaro Beatriz Chivite que acaban de publicar os dous selos editoriais dentro do seu proxecto plurilingüístico común. Os poemas de Chivite, unha das voces máis singulares da literatura vasca actual, foron traducidos ao castelán pola propia autora e ao galego por Isaac Xubin.
‘Nas cidades’, a soidade nómade de Beatriz Chivite publícase por vez primeira en galego
‘nenas medrando’, o debut de Silvia García na poesía, preséntase este venres día 23 no CGAC
nenas medrando, o debut de Silvia García na poesía, preséntase este venres día 23, a partir das sete da tarde, no CGAC, en Compostela. O libro, que forma parte de Areal de Melide de Chan da Pólvora Editora, está recollendo o entusiasmo da crítica, que valora a ousadía deste traballo híbrido entre a escrita e a proposta plástica.
No ano 2009, Silvia García iniciou na Biblioteca do CGAC o proxecto Os silencios de Alicia. Unha década despois retoma algúns dos elementos deste proxecto e redimensiónaos cunha serie de poemas onde a súa voz se funde coa memoria allea para construír un libro arredor da conciencia do corpo, das sensacións, dos procesos de maduración e, mesmo, dos recordos que aparecen cando asistimos como nais ao crecemento dunha nena. Silvia García comezou a coleccionar fotografías anónimas adquiridas en mercadiños e a través de internet
Sobre esa base, intentou buscar un fío que lle permitise albiscar a pose e a maneira na que as mulleres e as nenas aparecen nas fotografías: como miraban a cámara e como traslucían se estaban cómodas ou non. Aí comezou a súa curiosidade polo silencio, polo que cada nena cala, a súa incomodidade pero tamén o seu acomodo a unha realidade que lle ven dada.
‘Dendrita’ de Paula Luís, un libro “excepcional” en palabras do crítico e poeta Román Raña
Dendrita, de Paula Luís, un dos últimos títulos publicados por Chan da Pólvora Editora, deslumbra a crítica e faino cuns textos que, sen dúbida, colocan á autora entre as poéticas máis audaces da poesía galega última. O crítico e poeta Román Raña foi un dos lectores que quedou impactado. E así o transmite nunha crítica publicada no suplemento Faro das Culturas de Faro de Vigo,
O seu texto é unha achega magnífica ao libro de Paula Luís, convertido xa desde a sua publicación nun auténtico título de culto:
Teño diante niña un libro excepcional e verde. Dendrita, de Paula Luís (Vigo, 1981). Lembremos que dendrita (do galego, déndron, “arbore”) son finas proxeccións ramificadas que saen das neuronas e actúan como condutoras dos impulsos electroquímicos. O título desvéndanos que a autora vai adentrarse e adentrarnos nos meandros, abismos, voltas e reviravoltas da mente humana, explorando o seu ser e o seu non-ser, desde o seu contradictorio albedrío, desde a confusa soberanía do pensar. Sempre, desde a conmovedora lucidez da súa franqueza: “O poema non será máis que un campo de centeo / a falarnos. A semente cae. Non pensa na caída”.
Todo o poemario está inzado destas fulguracións verbais que nos sobrecollen: “reconciliar a pel coa lama / no tránsito a un mesmo. / Compartir coas plantas e coa choiva. / Compartila coas bestas”. Especialmente clarividentes cando expresa o desdobramento do eu que se observa a si mesmo desde o lonxe, desde o o “outro”, como nestes versos: “A distancia que me separa do aire que desexo respirar, quen controla os meus soños?”. Que se acaba tornando máis explícito: “En que parte de min existo? / Na man no cranio no cóbado? / Na cólera?”.
O territorio recuperado de Silvia García no novo título da colección ‘Areal de Melide’
Chega ás librarías un novo título de Areal de Melide, a colección na que Chan da Pólvora Editora publica obras de raíces híbridas, intersección de linguaxes e propostas de fusión. Despois de títulos como Ultramarino de Jesús Castro, Sardiña de Miriam Reyes e Ad inferos de Mónica Sánchez, o catálogo amplíase con nenas medrando, onde conflúe o traballo expositivo e os poemas de Silvia García sobre unha colección de fotografías de nenas de distintas épocas. O resultado é un volume escintilante na súa sinxeleza e delicioso nas súas escollas.
O libro, que será o eixo este xoves día 15 de outubro da sesión da Selic de Compostela entre as 19 e as 20 horas, será presentado o día 23 de outubro no Centro Galego de Arte Contemporánea (CGAC), lugar no que precisamente se puxo en marcha o motor de nenas medrando.
O crítico Armando Requeixo publicou o pasado domingo en Nordesía –o suplemento dos xornais do Grupo La Capital, El Ideal Gallego, Diario de Ferrol, Diario de Arousa e Diario de Bergantiños– unha crítica na que salienta a “suxestiva proposta” de Silvia García, “extensión do valioso traballo que esta canguesa leva anos desenvolvendo no eido das artes plásticas, tanto no seu quefacer no CGAC como, actualmente, sendo docente da Facultade de Belas Artes de Pontevedra, mais tamén nas landas da poesía, nas que se dera a coñecer hai tempo como autora distinguida nos certames literarios organizados pola Universidade de Vigo”.
Neste sentido, Armando Requeixo caracteriza o volume pola presenza do corpo “como territorio radical, a complexidade dos procesos de maduración e as lembranzas das primeiras andainas vitais conforman os vértices nos que asenta a poética indagadora desta obra de Silvia García, que nos desafía a un outro ollar, a descubrir o envés da realidade nas epifanías fotográficas destas nenas medrando.”
Neste link podes descargar en pdf a crítica completa de Armando Requeixo a nenas medrando de Silvia García.
